Vage Klachten

We klagen wat af met zijn allen. Lekker zeiken over het weer, televisie, politiek en de recessie. Heerlijk, ik doe daar ook gezellig aan mee. Sterker nog, ik kan niet zonder. Na een lekker potje klagen kan ik er toch weer een dagje tegen aan. Nu heb ik al een week of wat niks te klagen gehad en ik merkte dat ik allerlei rare kwaaltjes aan het ontwikkelen was. Rare steken in mijn rug , benen en armen. Zo af en toe kwam ik niet meer overeind en stond een minuut min of meer half voorover gebogen, om vervolgens met mijn armen steunend op de muur heel langzaam weer omhoog te krabbellen. Allemaal van die vage dingen.

Een poosje heb ik bij een masseur , kraker en manueel therapeut gelopen maar niets hielp en de klachten werden steeds heftiger en vager. Vanaf dat moment had ik weer wat om over te zeiken. Mijn vrouw werd dat zat en stuurde mij naar de dokter. Van het een kwam het ander en zo weet ik na een MRI scan en een soort van schok behandeling dat ik de gelukkige eigenaar van een  nek en een lage rug hernia ben. Niks aan het handje volgens de behandelend arts behalve dan dat mijn zenuwen zo nu en dan uitpuilen en klem komen te zitten tussen de nek en rug wervels. Je kan er honderd mee worden volgens de medici, nu was ik dat niet van plan, maar toch fijn om te horen.

Er openbaren zich nu allemaal nieuwe mogelijkheden, want zwaar tillen is er niet meer bij. Eindelijk ben ik af van het vrijwillig verplichte meehelpen bij verhuizingen die zich altijd op je vrije Zaterdag afspelen. Boodschappen doen vond ik al niet erg maar nu is het nog leuker,mijn vrouw tilt het kratje bier en ik de zak met kadetjes. De lekkerste stoel in huis is voor vaders en Pa mag wat langer onder de hete douche staan dan de rest van het gezin. Ondertussen kan ik lekker klagen over die vervelende hernia. Wat heb ik toch een heerlijk leven, hoe slechter het met mij gaat hoe mooier het leven. Dat is dan weer die positivo die in mij schuilt. Klagen is meer een hobby. Volgend weekend hebben vrienden van mij een verhuizing gepland. Ik ga denk ik even langs en terwijl ik lekker in de weg loop tegen iedereen klagen dat toen ik nog mee hielp alles beter en sneller ging.