Dag Sinterklaasje

Sinterklaas had begin dit jaar zwaar de kolere erin,

Zat tegen een burn-out aan en had echt geen zin,

Om dit jaar voor de 525^ste keer,

door dat Hollandse klote weer,

langs te gaan bij bijna ieder gezin.

Carnaval

Aan mijn lijf geen polonaise. Hele volksstammen doen het wel en dan met name onder de rivieren. Lekker zo laten, denk ik dan, zolang ik maar niet hoef mee te hossen. Ik snap het denk ik gewoon niet. Mensen die het hele jaar sparen om een week gigantische hoeveelheden drank naar binnen te gieten en onderwijl naar de vreselijkste muziek staan te luisteren. Of is dat juist de reden. Dat die muziek alleen te pruimen is als je laveloos bent. Zo laveloos dat je niet meer zelfstandig kan lopen en je voorganger moet vasthouden. Polonaise heet dat.

Cursus

Best spannend weer zo’n cursus. Het is toch weer een klein beetje school. Op de eerste dag van de cursus een beetje de boel aftasten, vriendjes zoeken, de meiden scannen  en alles stom vinden. Mijn cursus was “helemaal”in de Flevopolder. Dus extra dik aangekleed en een overlevingspakketje mee, het blijft de polder natuurlijk. Waarom in godsnaam een cursus in Heeremekutteveen? Ik weet het niet, er zat welgeteld één polderling in de klas en de rest kwam uit Amsterdam. Het blijft een kolere end rijden maar een schoolreisje naar de dierentuin om de hoek was vroeger ook minder spannend  dan ver weg naar een speeltuin.

Recessie

 

Volgend jaar is het eindelijk zover. Na lang zeuren en roepen is hij er dan eindelijk. De volgende recessie. Althans dat valt nog te bezien natuurlijk. We zijn er nog niet helemaal. Maar, de kans erop is al tijden niet zo goed geweest. En wie krijgt daar de schuld van? Wij met z’n allen. De consument.

waar zijn ze gebleven

De Telefoonklapper

super handig, zonder batterijen en wiste niet uit zichzelf alle telefoonnummers.

De Tuinbroek

die zakte tenminste nooit van je hol zoals die schijnbaar slechte kwaliteitsbroeken van nu.

Vroeger

Vroeger was alles beter, althans dat zeiden mijn grootouders en later zeiden mijn ouders dat ook.

Nu betrap ik mijzelf er steeds vaker op dat ik bepaalde dingen vroeger ook beter vond. Of dat ik opmerkingen tegen mijn kinderen maak in de trant van: “Wees blij dat je dat kan , toen wij zo oud waren…” of “ weer een steen goede klassieker verkloot door zo’n computer deuntje” Vroeger maakte ze pas echte muziek. Althans dat roep ik dan. Mijn ouders vonden de muziek die ik goed vond een ramp en hun ouders weer die van hun. Dat is onderdeel van het ouder worden denk ik.

Idee voor een komisch drama

Goochem Holland  is een man met twee gezichten. Aan de ene kant is hij ouderwets maar aan de andere kant heeft hij vrijgevochten ideeën. Zo voedt hij zijn kinderen ook op. De VOC mentaliteit staat hoog in het vaandel en gaat hand in hand met de bord voor je kop mentaliteit. Er heerst tweestrijd onder de kinderen.

Hoewel Goochem op zich wel genoeg verdiend om het gezin draaiende te houden laat hij zijn kinderen toch bijspijkeren om het huishoud budget wat op te krikken.