woensdag 16 november 2011

Recessie


 
Volgend jaar is het eindelijk zover. Na lang zeuren en roepen is hij er dan eindelijk. De volgende recessie. Althans dat valt nog te bezien natuurlijk. We zijn er nog niet helemaal. Maar, de kans erop is al tijden niet zo goed geweest. En wie krijgt daar de schuld van? Wij met z’n allen. De consument.

We geven met zijn allen niet genoeg geld uit. We hebben het afgelopen kwartaal 1% minder uit gegeven dan het kwartaal daarvoor.  Zeggen ze. Dat geld geven we wel uit , alleen aan andere dingen dan we dachten het voor te verdienen.  Een flinke hap gaat naar de ziektekosten verzekering, belastingen, hypotheek, dure benzine en ga zo nog maar even door. Er is bij een gemiddeld gezin met schoolgaande kinderen en de gemiddelde pensioengerechtigde nog maar net voldoende in kas om de dagelijkse boodschappen te doen. Dus ja, wat moeten ze dan méér uit geven dan ze hebben? Zo is die hele ellende juist begonnen, dat mensen meer geld uitgaven dan ze eigenlijk hadden.

Ik mag op zich niet klagen maar ook bij ons thuis kijken we steeds vaker of die nieuwe LED tv,of die 4e laptop  wel echt nodig was. Meestal komen die gedachten pas na aanschaf van die apparaten, maar het gaat er om dat we die gedachten nu opeens wel hebben en vroeger niet. We gaan we ook niet meer in het hoogseizoen op vakantie, dat is bijna niet meer te betalen en onze kinderen zijn inmiddels volwassen dus zitten we niet meer vast aan die periode , maar toch. Die zekerheden hebben we niet meer. Merkkleding, ik koop het niet, het is misschien ietsje beter kwalitatief gezien, maar langer dan één seizoen draag je het toch niet want dan is dat modelletje al weer uit. Kan je dus net zo goed een “niet” merk kopen. Makkelijk gezegd natuurlijk, ik hoef niet zo nodig zoals velen op te boksen tegen wat mijn vrienden of buren hebben.

Natuurlijk zijn er echt schrijnende gevallen, maar gemiddeld gezien valt het best mee denk ik. Met de armoede, bedoel ik. Dat het allemaal wat scheef verdeeld is in het leven, dat is nu eenmaal zo. Maar om nu te gaan lopen zeuren dat we allemaal naar de ratsmodee gaan omdat er een half jaartje wat minder Mercedessen en juwelen zijn verkocht, dat gaat er bij mij niet in. (het zit hem niet in die flatscreen van een paar honderd euro lijkt mij)

Weet je, dit verhaaltje gaat alle kanten op. En dat komt ook eigenlijk omdat ik eigenlijk niet goed weet wat ik er allemaal van moet vinden. Het zijn die gasten met geld die het hardst schreeuwen dat het slecht gaat. Ik zie het allemaal wel. Tuurlijk kan ik op beursplein 5 gaan zitten in een tentje, maar dat vind ik ook weer zoiets. Nee volgens mij kan ik beter gewoon mijn leventje leven zoals ik doe, het geld gewoon wat slimmer uitgeven en zeker de leuke dingen blijven doen. Want daar voorkom je dus schijnbaar een recessie mee.

Geen opmerkingen: