vrijdag 18 november 2011

Cursus



Best spannend weer zo’n cursus. Het is toch weer een klein beetje school. Op de eerste dag van de cursus een beetje de boel aftasten, vriendjes zoeken, de meiden scannen  en alles stom vinden. Mijn cursus was “helemaal”in de Flevopolder. Dus extra dik aangekleed en een overlevingspakketje mee, het blijft de polder natuurlijk. Waarom in godsnaam een cursus in Heeremekutteveen? Ik weet het niet, er zat welgeteld één polderling in de klas en de rest kwam uit Amsterdam. Het blijft een kolere end rijden maar een schoolreisje naar de dierentuin om de hoek was vroeger ook minder spannend  dan ver weg naar een speeltuin.


Zo’n cursus dag is, behalve een leerzame dag toch vooral een dagje uit. Als je dan eenmaal gewend bent aan de mensen waar je de komende dagen mee door moet brengen, dan kan het spelletje beginnen. Mensen die je in het dagelijks leven geen blik zou gunnen maar nu voor twee dagen vrienden voor het leven zijn. Om het gezellig te houden praat je maar “gezellig” mee over “so you think you can dance” , vind je iets van die toestand bij Ajax en heb je een gemiddelde mening over dat banken dinges gedoe met die Grieken. We zijn hier allemaal met het zelfde doel ten slotte, nog iets wijzer worden dan we al dan niet al waren. 

De cursus leider heeft meestal de cursus “Hoe geef ik een cursus” gevolgd en start de cursus met een flinke dijenkletser om het ijs te breken. Meestal geeft de sterkte of slapte van de grap ook meteen weer hoe de cursus zal gaan verlopen. Bij deze cursus was de grap beneden gemiddeld en er zouden de twee cursus dagen vele varianten van de slechte grap volgen. De meeste nog slechter dan de originele. Op zich werd er goed les gegeven, werd er goed opgelet en driftig in de gratis beschikbaar gestelde kladblokken geschreven. In de middag echter sloeg steeds de kinderachtigheid toe en gedroegen de meesten van ons zich alsof we weer op de middelbare school zaten. Ik incluis. 

De cursus leider had namelijk al halverwege dag één laten doorschemeren dat er voor iedereen een certificaat klaar lag. En daar zit nu het probleem, je krijgt gewoon een certificaat van deelname. Het maakt geen ruk uit of je echt deelneemt of alleen maar aanwezig bent in de directe omgeving van het lokaal waar de cursus gegeven wordt. Als dat eenmaal doordringt in de groep cursisten dan is het hek van de dam. Niet opletten, in je tas rommelen, mailtje beantwoorden, foto’s tonen, lachen en gewoon luid over iets totaal anders gaan zitten discussiëren. 

Ik ben klaar met de cursus. Mijn baas is een smak geld en twee productieve werkdagen kwijt en ik ben weer een leuke ervaring , best nog aardig wat kennis, een tas vol met boeken waarvan we er maar ééntje van hebben gebruikt en een certificaat rijker. Zo'n cursus een weekje in het buitenland, dat lijkt mij ook wel wat.

1 opmerking:

Storm zei

Een weekje congres op een exotische bestemming is ook wel leuk. Maar je zal altijd zien dat als het jouw beurt is om te geen het net dat jaar doorgaat achter de hoek.