
Mensen die een zwaar leven achter de rug hebben of zich door
een zware periode heen slaan hebben mijn respect al verdiend. Maar niet die
personen die bij het minste geringste beetje tegenslag al direct alle aandacht
van je vragen en je maar blijven vertellen hoe erg het allemaal is wat ze
meemaken. Niet aanstellen! Daar wordt je hard van, het hoort bij het volwassen
leven, het maakt je sterker en het gaat wel weer over. Als je echt problemen
hebt of een echte tegenslag heb gehad (en dan heb ik het niet over het verlies
van dure materiële zaken, of “maar” één keer op vakantie kunnen etc.) dan kun
je altijd bij mij aankloppen en voor de rest zoek je het maar uit , ben ik het respect
voor je kwijt. Dat gezeik… Geen behoefte meer aan, ik heb het zelf veel te druk
om gelukkig te zijn.
Oudere mensen krijgen van mij al direct respect want dat
hebben ze in mijn ogen verdiend. Maar ook die mensen kunnen dat weer verliezen.
Bijvoorbeeld de oudere mensen die bij voorbaat respect proberen af te dwingen
of gewoon denken dat ze voor mogen bij de kassa omdat ze oud zijn. Sorry, ik
ben niet de oudste, maar ook zeker niet de jongste. Ook ik sta al een poosje in
die klote rij en het feit dat u achter mij staat betekend dat ik er al
langer insta dan U. Als ik iedereen die ouder is dan mij voor moet laten gaan
dan kom ik er dus nooit uit. Als je maar één of twee boodschapjes hebt laat ik
je heus wel voor (eigenlijk moet ik je naar de snel kassa trappen want die is
daar speciaal voor) en dan kijk ik niet naar leeftijd of ras.
Bovenstaande bedoel ik letterlijk maar is ook wel een mooie
metafoor voor heel veel andere situaties en mensen. Welbeschouwd staan er heel veel mensen in de verkeerde rij...
Respect is in mijn ogen zwaar overgewaardeerd. Vaak willen
mensen respect van anderen alleen maar om het krijgen van respect en het
liefst van zoveel mogelijk mensen of respecteren iemand om de verkeerde redenen. Ik zelf vind het alleen belangrijk om
respect te krijgen van mijn vrienden, en al mijn vrienden krijgen mijn respect,
anders was ik je vriend niet. Wat de rest van de mensheid van mij vind interesseert
mij totaal geen ene jota. Ik vind het prachtig als we elkaar mogen, met elkaar
kunnen lachen en een stompzinnig gesprek met elkaar kunnen hebben. Alleen heeft
dat weinig met echt respect te maken. Dat recht behoud ik voor aan mijn echte
vrienden en mensen die dat verdiend hebben en dat heb je maar te respecteren.
1 opmerking:
Respect.
Een reactie posten