Survival

Je kent ze wel die gasten die op Discovery en National Geographic de echte mannen uithangen en overleven in de Bush Bush door hun eigen zweet te drinken. Respect hoor. Mannen als Bear Grylls en Ray Mears, Cody lundin en Dave Canterbury. De laatste twee zijn tegenpolen van elkaar en overleven samen elke week een tocht door onherbergzaam gebied. De eerste twee hebben eigen programma’s en doen het dus iedere week helemaal in hun eentje. Dat is natuurlijk niet helemaal waar want er lopen natuurlijk camera en geluidsmensen en waarschijnlijk een regisseur mee. 

Als de heren weer eens door een on-doorkombare woestijn lopen te zwalken, krijg je toch zo af en toe een overzichtsshot van veraf en dan zie je ze op 500 meter afstand richting camera ploeteren. Het lijkt mij sterk dat die camera ploeg heen en weer loopt in die bloedhitte. Dat zal dus wel met een jeep of zo gebeuren, en als de camera uit gaat stappen ze gewoon allemaal in en rijden naar de volgende “gevaarlijke “situatie. Met name die Bear Grills is een fout figuur. Om de fans direct de mond te snoeren heb ik hier een linkje met het bewijs. Deze aflevering speelt zich af in een “door God verlaten” gebied. Niets is er in de verre omtrek en Bear moet overleven en lopend naar de bewoonde wereld. In dit filmpje is hij pas halverwege zijn “barre” tocht let ook op de onheilspellende muziek.… op het einde een leuke “twist gefilmd door een "gewone" Amerikaan.

Neemt niet weg dat al deze heren heel veel weten over survival technieken. Technieken die wij mannen allemaal nodig hebben als we met onze vrouwen mee de stad in moeten om kleding voor hun te kopen. Je weet vooraf dat je uiteindelijk weer uit gaat komen bij de eerste “voederplaats” de winkel waar je het eerst bent geweest die dag. Daar worden uiteindelijk de meeste kledingstukken gekocht. De strooptocht naar dat speciale kledingstuk duurt de hele dag en zal uiteindelijk niet gevonden worden omdat het niet in haar maat te krijgen is. Als man ga je in whisper mode als het gaat om commentaar op de gekozen outfits en de prijs ervan. Bij het spotten van vrienden ga je op in de omgeving, maak je je onzichtbaar. Het passen van de kleding duurt zo lang dat je moet overleven doormiddel van het eten van aangekoekte kauwgom resten en leegslurpen van gevonden frisdrank blikjes. Overnachten doe je in je zelfgebouwde Shelter, die je maakt van je eigen uitwerpselen en goedkope kledingstukken van het aanbiedingen rekje.

Dit is winkelen met je vrouw zoals Bear Grylls het zou laten zien op tv. Terwijl hij in werkelijkheid het zelfde doet als ik. De vrouw een fijne dag wenst en zichzelf nogmaals omdraait. Bij thuiskomst roept dat alles haar erg leuk staat. Niet naar de kosten vraagt. En luistert naar al haar belevenissen van een dagje shoppen. Ik denk dat wij “echte”mannen meer op Bear (willen) lijken dan op Ray Mears, de echte survival specialist. Maar die is dan ook niet getrouwd volgens mij.