Vrijdag avond 20.00 uur.
Barry heeft er zin in, lekker uit eten met vier van zijn vrienden. Dat deden ze nu al zo'n drie jaar, 2 maal per maand ergens uit eten. Steeds weer een ander restaurant. Nooit hadden ze twee maal bij het zelfde restaurant gegeten. Iedere keer zocht een ander lid van het gezelschap een restaurant uit.
Deze keer was het Barry die het restaurant had uitgekozen.
Zijn keuze was gevallen op een Kazachstaans restaurant in een achteraf straatje in Brochumerdam. Het was elke keer weer een uitdaging om met iets te komen dat de anderen zou verbazen. Volgens Barry was het hem deze keer weer gelukt. Niet dat hij lovende recensies had gelezen over het restaurant , maar de eigenaren stonden er om bekend dat alle gerechten op authentieke wijze werden bereid. Barry deed zijn voorwerk altijd uitvoerig en was al binnen geweest en had zelfs een kijkje in de keuken mogen nemen. Daar had hij ook met eigen ogen gezien dat alles in de keuken nog op de ouderwetse Kazachstaanse wijze werd uitgevoerd. Achter de keuken was een stukje grond waarop de verbaasde Barry 2 kamelen , 3 geiten en een stuk of 6 schapen zag rond lopen. Verser kon niet had de eigenaar in gebroken Nederlands gezegd. Slachten deden ze ook nog zelf. Als dit niet uniek was dan wist Barry het niet meer. Dit zou zeker een van de bijzonderste zo niet hét bijzonderste etentje worden.
De vrienden waren onder de indruk van Barry's keuze, "Mooi"dacht Barry en ze hebben nog niet eens iets gegeten. Een variatie aan authentieke gerechten werd op de tafel gezet. plov (pilav; gebakken schapenvlees met rijst) borsch (bietensoep) en manty (gevulde noedels). Samsa en chiburekki(gefrituurde cake) lepeshka (grote ongerezen broden). paardenvleesworstjes en bishparmak (schotel met vlees en aardappels). Almaty(sterke thee met melk). Kumis (gefermenteerde paardenmelk) en shubat (gefermenteerde kamelenmelk) Eten moesten ze met hun handen wat de pret alleen maar verhoogde. De gefermenteerde paarden en kamelen melk had zeker 5 dagen staan fermenteren had de ober verteld. Het had een zurige weeïge smaak. Als toetje namen ze een eigen bedenksel van de kok, iets wat het best omschreven kon worden als rauwe eieren met zwaar geflambeerde vage paddenstoelen en ijs. Alle gerechten waren schoon opgegaan dus Barry wist zeker dat deze avond niet te overtreffen zou zijn.
De volgende ochtend is Barry al vroeg wakker,er rommelt wat in zijn maag. Zijn maag knort en borrelt dat het een lieve lust is. Het gaat over in hevige krampen. Barry loopt zo goed en zo kwaad als hij kan naar het toilet. Net op tijd heeft hij zijn onderbroek naar beneden. In één grote lozing perst hij zijn darmen leeg. Toen hij nog geen uur later weer op het toilet zat wist hij het zeker, hij had "de race".
Zijn keuze was gevallen op een Kazachstaans restaurant in een achteraf straatje in Brochumerdam. Het was elke keer weer een uitdaging om met iets te komen dat de anderen zou verbazen. Volgens Barry was het hem deze keer weer gelukt. Niet dat hij lovende recensies had gelezen over het restaurant , maar de eigenaren stonden er om bekend dat alle gerechten op authentieke wijze werden bereid. Barry deed zijn voorwerk altijd uitvoerig en was al binnen geweest en had zelfs een kijkje in de keuken mogen nemen. Daar had hij ook met eigen ogen gezien dat alles in de keuken nog op de ouderwetse Kazachstaanse wijze werd uitgevoerd. Achter de keuken was een stukje grond waarop de verbaasde Barry 2 kamelen , 3 geiten en een stuk of 6 schapen zag rond lopen. Verser kon niet had de eigenaar in gebroken Nederlands gezegd. Slachten deden ze ook nog zelf. Als dit niet uniek was dan wist Barry het niet meer. Dit zou zeker een van de bijzonderste zo niet hét bijzonderste etentje worden.
De vrienden waren onder de indruk van Barry's keuze, "Mooi"dacht Barry en ze hebben nog niet eens iets gegeten. Een variatie aan authentieke gerechten werd op de tafel gezet. plov (pilav; gebakken schapenvlees met rijst) borsch (bietensoep) en manty (gevulde noedels). Samsa en chiburekki(gefrituurde cake) lepeshka (grote ongerezen broden). paardenvleesworstjes en bishparmak (schotel met vlees en aardappels). Almaty(sterke thee met melk). Kumis (gefermenteerde paardenmelk) en shubat (gefermenteerde kamelenmelk) Eten moesten ze met hun handen wat de pret alleen maar verhoogde. De gefermenteerde paarden en kamelen melk had zeker 5 dagen staan fermenteren had de ober verteld. Het had een zurige weeïge smaak. Als toetje namen ze een eigen bedenksel van de kok, iets wat het best omschreven kon worden als rauwe eieren met zwaar geflambeerde vage paddenstoelen en ijs. Alle gerechten waren schoon opgegaan dus Barry wist zeker dat deze avond niet te overtreffen zou zijn.
De volgende ochtend is Barry al vroeg wakker,er rommelt wat in zijn maag. Zijn maag knort en borrelt dat het een lieve lust is. Het gaat over in hevige krampen. Barry loopt zo goed en zo kwaad als hij kan naar het toilet. Net op tijd heeft hij zijn onderbroek naar beneden. In één grote lozing perst hij zijn darmen leeg. Toen hij nog geen uur later weer op het toilet zat wist hij het zeker, hij had "de race".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten