zaterdag 29 januari 2011

De overbuurvrouw


Ook ik heb een over buurvrouw, daar is niks geks aan. Maar mijn overbuurvrouw is niet helemaal goed. Ze is aandacht geil en bemoeiziek. Je kent dat type wel, dat rent direct naar buiten zodra iemand uit de straat binnen haar radar komt om tegenaan te zeuren. Over haar zelf natuurlijk, luisteren naar wat die ander over zichzelf verteld is niet interessant.Wat diegene over anderen weet te vertellen is natuurlijk wel weer interessant.Soms sta ik in de keuken iets te doen en dan zie ik haar weer staan beppen en met haar hoofd knikken naar andere huizen, want wijzen is niet netjes.

Ze staat de hele dag voor het keukenraam, waarom is mij een raadsel, we wonen in een rustige straat waar sporadisch verkeer doorheen rijd of voetgangers doorheen wandelen. Er valt niets te zien. Tenzij, en daar verdenk ik haar van, ze een lijstje bijhoud met de vertrek en aankomst tijden van de buurt bewoners en hun visite. Zelf krijgen ze nooit visite daar. Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken om bij dat mens op visite te gaan.

Ongewild word ik op de hoogte gesteld van hun laatste aanwinsten. Zoals hun keuken en laatst de nieuwe auto. Om te laten zien hoe haar keuken eruit ziet heeft ze de lamellen overdag helemaal open en ze woont daar, in die keuken. Zodra ze ziet dat er iemand kijkt gaat ze iets schoonmaken. Ik heb een privé parkeerplaats voor de deur, zij niet, dat is openbaar terrein. Mijn visite mag daar ook parkeren van de wet. Van haar dus niet, want daar moet haar auto staan. Mijn visite heeft haar ook al door en ook bij hun is de irritatie grens ook al bereikt. Mijn visite maakt er dan ook een sport van om hun auto pal voor haar deur te zetten, het liefst zo’n hoge bus. Het is kinderachtig ik weet het maar dat mens vraagt erom.  Zodra “haar” plekje weer vrij is omdat mijn viste vertrekt, word direct de auto weer verplaats door de wandelende Telegraaf.

Nu heeft ze een nieuwe auto en ik moet eerlijk zeggen het is een mooitje. Verder heb ik er geen enkele emotie bij of het moet zijn dat haar leven zich nu afspeelt tussen keuken en auto, waar ze vroeger de fiets pakte nu de auto word gepakt, het parkeren welke met de oude grotere auto in één keer ging nu opeens een half uur moet duren, na elke rit de auto geheel dient afgespoeld te worden met lauw warm water, zodra iemand zich buiten vertoont er ”iets”uit de auto gehaald moet worden en nu de bovenverdieping ook als uitkijkpost word gebruikt tijdens het opmaken zodat er geen minuut auto kijkgenot word gemist door mevrouw. 

Ik zeg nooit iets tegen die muts, gewoon omdat ik er geen behoefte aan heb. Daardoor zijn wij wel vaak onderwerp van haar gesprek en word er veelvuldig naar ons huis geknikt. Jammer dan. Ga lekker in je auto wonen gek mens. Zoek vrienden of een echte hobby. Of beter… verhuis!

Geen opmerkingen: